Gerrit Jan de Geus zocht de modellen voor zijn portretten vooral in zijn eigen omgeving. Zijn vrouw Duif, collega-kunstenaars, vrienden en buren. Zo tekende en schilderde hij kinderen van familie Van Dijk: Gloria, Raymond, Ron en Gilbert. Zij waren buren in Krommenie en kwamen graag langs bij Duif en Gerrit Jan. Misschien was Gerrit Jan wel extra getroffen door hun mooie bruine ogen. De familie Van Dijk was één van de weinige Indische families in Krommenie

Gloria van Dijk was ontzettend blij toen ze onlangs een portret van zichzelf als kind kreeg aangeboden door Wil Koning (bestuurslid van de stichting Duif en Gerrit Jan de Geus). Het is voor haar een dierbaar bezit, ook door de goede herinneringen aan Gerrit Jan en Duif.

Dit vertelt Gloria zelf over die tijd:

Ik was vrij jong, ik denk 4-5 jaar, toen ik kennismaakte met Gerrit Jan en zijn vrouw Duifje. Het was zo vanzelfsprekend dat mijn broertjes en ik daar over de vloer kwamen. We waren er als kinderen ontzettend welkom. In die oude boerderij aan de Noorderhoofdstraat. En als we te veel waren,

dat gebeurde natuurlijk wel eens, werden we verzocht om buiten te gaan spelen. Ze hadden ook een hond, een herder, Igor. Een lieve en vriendelijke hond.

En dan dat schilderen. Als kleuter van 4-5 jaar had ik niet altijd het geduld om te poseren. Als ik een beetje moe en of boos werd mocht ik altijd pauzeren en kreeg ik wat te snoepen en drinken en dan kon ik er weer even tegenaan.

Het grote avontuur voor mij was altijd een bezoekje aan het atelier in Krommeniedijk. Op mijn kleine fietsje. Kon je heerlijk in de tuin spelen.

Soms kreeg je van Gerrit Jan een vel papier met kleurpotloden en kon je je eigen creativiteit er op los laten.

Daar ben ik ook een keer geschilderd in de tuin. Liggend op een kleed, onder een parasol, met tekengerei. Op mijn elfde is er ook nog een schilderij van mij gemaakt. Toen ik een jaar

of 12 was verhuisden wij en is het contact verwaterd. Ik ben later nog wel eens bij ze op bezoek geweest.

Een heerlijke tijd, ik heb dierbare herinneringen aan Gerrit Jan en zeker ook aan Duifje.